مشعل جوشکاری که با نام تفنگ جوش نیز شناخته می شود، ابزاری برای جوشکاری یا پیش گرم کردن قطعات آهنی یا غیرآهنی با استفاده از اکسیژن و استیلن فشار متوسط و کم به عنوان منبع حرارت است. این ابزار اصلی برای عملیات جوشکاری گاز است. وظیفه مشعل جوشکاری این است که گاز قابل احتراق و اکسیژن را به طور یکنواخت به نسبت معینی مخلوط کرده و با سرعت معین از نازل جوش پاشیده تا شعله ای با نرخ انرژی معین، ترکیب معین، مناسب برای نیازهای جوشکاری تشکیل دهد. احتراق پایدار کیفیت مشعل جوشکاری مستقیماً بر کیفیت جوش جوشکاری گاز تأثیر می گذارد، بنابراین لازم است مشعل جوشکاری عملکرد خوبی در تنظیم نسبت اکسیژن به گاز قابل احتراق و میزان انرژی شعله داشته باشد تا سرعت مخلوط شود. خروج گاز برابر یا بیشتر از سرعت احتراق است، به طوری که شعله برای سوختن پایدار است. در عین حال، همچنین لازم است که وزن مشعل جوشکاری سبک باشد و عملیات راحت، ایمن و قابل اعتماد باشد.
عملکرد مشعل برش این است که اکسیژن و استیلن را به نسبت به هم مخلوط می کند تا یک شعله پیش گرم شود و اکسیژن خالص با فشار بالا را به قطعه کار که قرار است برش داده شود تزریق می کند، به طوری که فلز مورد برش در جت اکسیژن سوزانده شود و جت اکسیژن فلز مذاب حاصل از احتراق را می سوزاند. سرباره (اکسید) با دمیدن دور میشود تا یک پوسته تشکیل شود. مشعل ابزار اصلی گاز برش قطعات کار است.